Vandaag stond ik paginagroot in de krant 'De Stentor'. Vorige week belde een journalist van die krant of ze een artikel mocht schrijven over mijn inzet voor Mtangani. Ze had over het brillenproject gelezen en wilde het verhaal achter het verhaal horen. Het was heel gezellig, ze bleef maar schrijven:-) Tot slot zei ze dat de fotograaf ook zo zou komen...oeps daar had ik niet op gerekend. Maar ach..de uitdrukking 'alles voor het goede doel' was nu wel heel erg op zijn plaats.
Ik moet zeggen dat het resultaat best meevalt, vandaar dat ik hem hier wel op de blog wil zetten. Samen met het geplaatste artikel.
door Inge Blankvoort
DRONTEN - Twee jaar geleden reisde Corien Norder met haar gezin als toerist
naar Mtangani met tien dozen kraamspullen in haar bagage, dit jaar gaat de
kraamverzorgster uit Dronten opnieuw naar Kenia met een extra vracht.
Maar Norder wil vooral kijken hoe het gaat met de waterpomp die wordt aangelegd
met geld dat in Dronten en omgeving is ingezameld.
Norder is de Nederlandse contactpersoon van een stichting die het leven wil
verbeteren van de inwoners van Mtangani. In 2005 legde Norder contacten in
het dorp met een website als eerste vorm van hulpverlening. "Toen ik aanbood
die gaan maken, was de reactie gereserveerd. Achteraf snap ik dat wel'',
zegt Norder. "Er zijn zo veel toeristen die iets beloven en daar nooit op
terugkomen. Ik heb ook drie maanden gewacht, ik wilde eerst kijken hoe ze
reageerden op mijn vragen.'' Haar contactpersoon noemt ze 'gedreven', een
man die zich inzet voor zijn dorp zonder eigen gewin.
Inmiddels probeert Norder op kleine schaal Mtangani te helpen. Ze zamelde
geld in voor een waterpomp en stuurden zo'n tweehonderd (zonne)brillen op sterkte
naar het dorp. De volgende lading gaat in de koffer voor de reis in
december. "Daar is zo'n behoefte aan. Ik zag daar vrijwel niemand met een
bril, maar er is zoveel staar door het felle zonlicht. Onze afdankertjes
komen echt goed van pas.''
Terwijl de aanleg van de waterpomp voor het dorp nog in volle gang is, zint
ze op een microkredietproject voor de vrouwen van Mtangani. "Ik werk vanuit
mijn intuitie. Stap voor stap. Na elke stap kijk ik pas verder.'' Plannen
genoeg, zegt ze. "En veel mensen dragen nieuwe ideeën aan. Zo ben ik ook aan
al die brillen gekomen. Ik heb ze stuk voor stuk gepoetst, ik heb ze
allemaal in de hand gehad. De mensen waren er zo blij mee, ook al konden we
niet iedereen helpen.''
Norder opereert op eigen houtje en haalt fondsen in haar eigen netwerk en
dat van haar gezin. Aansluiting bij een grote organisatie is voor haar geen
optie. "Daar blijft te veel aan de strijkstok hangen. Natuurlijk heb je
verzendkosten, maar op mijn manier komt meer geld op de goed plek. En ik wil
zelf controle houden, zelf resultaat zien. Ze moesten in Mtangani wel wennen
aan mijn vinger in de pap. Ze weten nu niet beter, het gaat prima. Soms
zeggen ze ; you are a saint'. Zo wil ik daar echt niet ontvangen worden.''
Haar hulp in een Nederlandse stichting gieten, ziet ze ook niet zitten. "Dan
ben ik eerst duizend euro kwijt voor de oprichting. Zolang ik fondsen kan
sprokkelen en ik het kan behappen, laat ik het zoals het nu is.''
Als ze nu 26 was zonder gezin, zou Norder ontwikkelingswerk doen, daar is ze
van overtuigd. "Maar ja, ik was op mijn 21ste getrouwd en kreeg twee zonen.
Nu ben ik veertig en doe ik het op een andere manier. Zo lang het goed voelt,
doe ik het.''
Een groot doel heeft Norder niet voor ogen. "Ik laat het op me af komen, en
ik stop heus niet zo maar. Dit heeft mijn hart. Ik doe dit niet uit
medelijden, maar ik wil wel mijn steentje bijdragen aan verbetering van de
levenstandaard in het dorp.''
Meer info:www.amiemtangani.blogspot.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten