Hallo allemaal,
Ik ben gisteren rond 9.30 uur thuis gekomen. De terugreis heeft al met al 20 uur in beslag genomen! Toch zit ik nu nog steeds vol adrenaline. Ik ben nu bezig met het reisverslag. Ik zal binnen enkele dagen het verslag aan alle belangstellenden doorsturen of een link op de blog plaatsen, moet ik nog even bekijken. Gistermiddag had ik een interview voor radio Flevoland gehouden, vanmorgen belde de Flevopost voor een interview as. vrijdag en om 13.30 uur stond de journalist van de Stentor op de stoep. Ppff, blijkbaar ben ik 'hot news'. Kom maar op met die publiciteit, ik kan het hard genoeg gebruiken. O ja, ook stond ik op teletekst vandaag.
Gistermorgen werd ik door Gerrit, de kinderen en pa en ma afgehaald van Schiphol.
Ik kom door de deuren en zie allemaal camera's en journalisten staan....gut het zal toch niet...nee inderdaad, het is niet voor mij:-) Ik bleek nl. in hetzelfde vliegruig te zitten als de journaliste Fleur van Dissel, die enkele dagen vast heeft gezeten op verdenking van terroristische activiteiten.
Thuis gekomen meteen met de familie het filmmateriaal bekeken. In totaal hebben we 2,5 uur gefilmd. Het is echt heel mooi geworden, maar moet natuurlijk flink ingekort worden en ik wil het op dvd gezet hebben. Nog een hele klus. Maar het materiaal leent zich uitstekend voor promotie doeleinden.
Ik kan terug kijken op een zeer succesvolle week. Door de goede voorbereiding van Renata en mezelf, door de fantastische begeleiding van Dominic is dit meer dan 100% geslaagd. Twee projecten (met de brillen erbij 3) zijn geslaagd in een jaar tijd!
De vrouwen hebben voorgoed een plaatsje in mijn hart gekregen. Zij zijn zoveel sterker dan wij, zij hebben zoveel te dragen en zoveel te geven.
De journalist van de Stentor vroeg me of zo'n relatief klein bedragje voor een lening zoveel verschil kon maken, daar kon ik volmondig JA opzeggen. Het heeft de vrouwen zoveel meer gebracht dan geld. Ik heb hoop en wilskracht in hun ogen gezien. Deze vrouwen willen vooruit! Willen controle over hun eigen leven krijgen, een stem. Kinderen die naar school kunnen, betere gezondheidszorg, zelfvertrouwen. En dat alles kan beginnen met een bedragje van ongeveer 100 euro per vrouw! Al was er maar 1 vrouw die ik dat gevoel kon geven, dan was het me allemaal al de moeite waard geweest.
Door deze projecten heb ik het vertrouwen van de mensen in Mtangani gekregen en daardoor is voor mij nog meer mogelijk. Ik hoef me daar niet meer te bewijzen, daardoor kunnen we nog meer voor deze mensen betekenen.
Ik wil iedereen enorm bedanken voor het volgen van de verrichtingen van stichting Mtangani en iedereen die op welke manier dan ook heeft bijgedragen aan het slagen van deze reis!
Ikzelf ben meer dan gemotiveerd om door te gaan. Ik zie genoeg mogelijkheden en ik heb nu successen geboekt waar ik mee aan kan komen. Ik zou graag nog een oproep willen doen, mochten jullie eens horen of een bedrijf een project zoekt om financieel te steunen of de sportvereniging of wat dan ook, denk dan aan de vrouwen van Mtangani en een beetje aan mij:-)
Groetjes Corien
Geen opmerkingen:
Een reactie posten